δα-

(Α)

μόριο προθεματικό, επιτατικό.

[ΕΤΥΜΟΛ. Το προθεματικό εμφατικό δα-πιθανόν να είναι τύπος τής καθημερινής γλώσσας. Ισοδυναμεί με το επίσης εμφατικό διά (πρβλ. διαλγής «αυτός που υποφέρει μεγάλο πόνο»), αιολ. ζα- (πρβλ. ζαφλεγής «περιφλεγής, λαμπρός» ζατρεφής «κα λοθρεμμένος, παχύς»), και μαρτυρείται ήδη στον Όμηρο (πρβλ. δαφοινός «κατακόκκινος»)].